Edebiyat

Çocukluk Bir Bozkır Ortasında

Çocukluk bir bozkır ortasında
Pınar diplerindeki çamurlar arasında
Az gürültülü, güzel gülüşlü
Sarı defter arası hatıralardı.
Dam üstü evler vardı
Sobalar, ve onların fırınları vardı
Dumanı evlere dolardı.
Odun yakılır, yer sofrası açılırdı
Masalar ders çalışmak için hazırlanırdı
Bir kaç ay sürmüş bir hevesti belki.
Yağmur yağardı lekesiz
Yollar çamurlu olmaz
Çamurdan yollar olurdu.
Herkesin bir ahırı vardı
Bizim yedi ineğimiz
Zeliha ablaların altı ineği vardı
Nasıl karışmazdı
Sığıra giden inekler?
Nasıl gelir de yolunu kaybetmezdi.
Durmadan yerlerdi
Samanları eksik olmazdı
Hele biri vardı
Açlıktan olacak taşları yerdi.
Çeşmeler vardı her mahallede
Her biri dağ eteklerinden gelir de
Biz çocuklar başımızı eğip
Taşıyan ablalara bakardık tepelerinden
Leylekler gelir cami kubbelerine konarlar
Elektrik direklerine tünerlerdi
Ne güzel hayvanlardı
Uzun bacakları
Kırmızı burunları vardı
Bir köy okulumuz ve öğretmeniniz vardı
Beslenme çantamız
Suluğumuz eksik olmazdı
Suluk, babamın kardeşimle bana aldığı
Ortak kullandığımız mavi bir suluktu.
Kırıldı bir gün
Ağladık ikimiz de
Şimdi ağladığımız bir suluk olsaydı.
Öğretmen, hayal meyal hatırladığım
İnce uzun bir adamdı
Fişleri çıkarır
Başımızda durur, anlatırdı.
Herkes çocuktu sanki ama
Belki biz büyüttük biraz da
Meyvesi olmayan ağaçlar olurdu tarlalarda
Sade yeşil, kahverengi ve kızıl
Yaprakları bile açmak istemezdi kışın
Neden derdim bunlar,
Bunlar neden kesilmezler.
Çocukluk aklı bilemezdim.
Her ağaç meyveli olmaz mıydı
Taşlanmaz mıydı ağaçlar
Meyveleri olduğunda?
Sonra anladım
Geç anladım
Ben meyvesiz ağaçları sevmiştim
Dallarına kuş konmayan
Çocukların taşlamadığı
Gölgesi dışında bir işe yaramayan ağaçlar
Niye sevdim ki sonradan?
Sonraları sevdim.
Büyüyünce, büyüdükçe sevdim
Ben onlardım
Ben meyvesiz bir ağaçtım.
Varlığım kuru bir gölgeden ibaret,
Yokluğunda olmayan bir hayalettim.
Uzaktan hoş görünürdüm oysa,
Yaklaşınca bir işe yaramazdım.
Neden vardım?
Ne işe yarardım?
Anlaşılmaz, anlatamazdım.
Anlamazlardı çünkü;
Ne desem boştu ne yapsam angarya
Böylesi iyiydi zira.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.