Tarih

Gladyatör Savaşları Nedir? Nasıl Yapılır? Roma’da Gladyatör Savaşları

Eski Roma’da MÖ 264’te başlayıp MÖ 105 yılında tam olarak anacına ulaşan Brutus Pera adında birinin ölen iki oğlu için düzenlediği cenaze töreninde yapıldığı kabul edilen ve nihayet MS 404 yılında yasaklanarak, kanlı gösteri şeklini insanlara oyun olarak lanse edilen ve arenalarda yer alan çoğu kez ölümle sonuçlanan dövüşte, bu kişiler çoğunlukla tutsaklar arasından seçilip eğitilen ve türlü silahlarla donatılıp birbirlerini ya da çoğunlukla silahsız olarak, yırtıcı hayvanlarla dövüşen kimse. Kökeni ‘gladius: kılıç’ olduğundan ‘kılıçla döğüşen kişi’ demektir.

Roma’dan bir zamanlar insan kurban etmek çokça yaygındı. İmparatorlar Tanrı’ya kendilerini affettirmek ya da bir nevi vicdan rahatlatmak adına kölelerini ya da herhangi bir insanı öldürmek suretiyle kurban ediyorlardı. Bu gelenek yıllar sonra artık çokça can almaya ve insan kaybına neden oldu. Ve gittikçe daha da acımasız hal alıyordu. Roma geleneğine gladyatör savaşlarıyla devam etmeye ve sadece adını değiştirerek ve bunu daha meşru göstermek amacıyla gündelik halk gösterisi haline getirdi. Diğer bir söylem ise Gladyatör geçmişi, etrüsklerin savaşlarda yitirdikleri kişilerin onuruna düzenledikleri cenaze törenlerinde düşman savaş esirlerini döğüştürerek “ölülerin kanına karşılık düşman kanını akıtma” geleneğine dayanır, diyenler de vardır.

Bu halk gösterileri çok geniş alanlarda ve çok geniş kitlelere hitap ederek büyük bir coşkuyla seyrediyordu. Genellikle güçlü olan tarafın karşısına bir köle ya da da ondan daha aşağı bir insan çıkartılarak yenilmesini göz göre göre ölmesini seyrediyorlardı. İki kişi karşı karşıya geliyor ve ölesiye savaş başlıyordu, bu mücadeleyi çoğu kez yırtıcı hayvanlar da eşlik ediyordu. Bir taraftan o iki insan mücadele ediyor diğer taraftan yırtıcı hayvanlara yem olmamak için kendi çaba harcıyorlardı. Çoğu kez büyük iddialara da neden olduğu oluyordu. Bu mücadelenin sonucu muhtemelen ölümle sonuçlanıyordu genellikle köle ya da daha güçsüz olan taraf mücadeleyi ve hayatını kaybediyordu.

Ya da döğüş sonunda yenik düşen gladyatör sırtüstü uzanarak sol elini havaya kaldırır ve bağışlanmasını dilerdi. Bağışlanmasını dileyen gladyatörün öldürülüp öldürülmeyeceğine ilişkin kararı bu mücadeleyi yöneten hakem verirdi. Bazen de halk çok sevdiği bir gladyatörün bağışlanması için tezahürat ederse, bu durumda karar seyirciler arasında bulunan imparatora kalırdı ki imparator bunu hepimizin çok iyi bildiği gibi ya sağ elinin başparmağını yukarı kaldırarak ya da aşağı indirerek son kararı bildirirdi.

Çoğu kişi tarafından insancıl olmadığı gerekçesiyle karşı çıkılmışsa da, bu gösteriler halkın artan beğenisi ile Mısır, Suriye ve Anadolu gibi bölgelerde çokça benimsenmiştir. Halkı askerliğe özendirmesi, yöneticiler tarafından benimsenmiş ve örnek olarak gösterilmiştir.

Fakat yıllar sonra yine her olağan dışı olaylar gibi gibi bu oyunlar da insanca bulunmadığı için devam etmemiş ve son verilmiştir.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.