Şiir

Gökyüzü

Gökyüzü;mavi uçsuz bucaksız bir çarşaf,
Altında belli belirsiz yaşanmışlıkları olan,
Ver bir canlı küçücük bir nokta gibi altında yaşamaya çalışan,
Gökyüzü,kapkara bir örtü;
Yıldızların ışığı altında yeni günü uğurlarken,yeni güne merhaba dediği insanların,
Gökyüzü,yalnız uçarken bir kuş,
Kalabalıklar arasındaki kendine benzettiği insanoğlunun okyanusu bazen,
Bazen de ;altında yaşayan bunca canlının sonu gelmez yolu,
Gökyüzü, yağan yağmurla insanın umudu,
Güneşiyle bereketi, bulutuyla karamsarlığı…
Gökyüzü,yazın bir çocuğun gülümseyişi,
Kışın bir ananın gözyaşları,
Bâharda nice aşkın şahidi,
Gökyüzü,onca hayatın gizli izleyicisi,bütün yaşanmışlıkların görgü tanığı…

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.