Her Şeyin Sonuna Geldik Hiç Bir Şey Yaşanmamış Ömrümüzde

Biraz dağılmak,
biraz sarılmak
ve biraz da ağlamak sadece;
yalnızlıklarıma,
ortada kalmışlıklarıma,
bel bağlamışlıklarıma
ve bir de yaşanmamış kısa bir yaşantıma.
Üzücü bir son,
beklenmeyen bir kapanış
ve bir ses;
yankılanan
ve çok uzaklardan.
Veda gibi beklenen,
ölüm gibi ansızın.

Beraber ağlamak
Yaşanmışlıklara, yaşanmamışlıklara
Ve bir daha hiç yaşanmayacaklara
Beraber ağlayacak birilerini bulmak,
En azından son bir kez
Söyleyebilmek içimdekileri,
Duygusuz bir fon müziği eşliğinde
Son kez söyleyebilmek seni
Sevdiğimi, hep seveceğimi

Ama ömrün sonuna geldiğini
Söylenecek tek bir cümle kaldığında hissediyor insan
Ne demek isterdin? Ne söylemek?
Kime, neden söylemek isterdin?
Neden söylemedin?
Söylenecek son sözü mü bekledin?
Belki de böylesi iyiydi?
Her şeyi söylemek zorunda mı insan?
Ama insan, bir kez daha yaşansın istiyor ömrünü,
Bir kez daha gelse
Yine söylemeyecekti oysa,
Nasıl söylesindi?

Her şeyin sonu
Ve her şeyin sonuna geldik
Hiçbir şey yaşanmamış ömrümüzde
Bir hiç olarak unutulduk
Arkamızda aklımızdakileri hatırlayan
Bir kişi bile bırakmadık
Sanki toplayıp götürecektik
Bizden olanları
Ve ömrün bu son demleri,
Erişilmez bir tat bırakıyor kalplerde,
Her şeyin sonuna geldik,
Hiç bir şey yaşanmamış ömrümüzde.