İçinde Birileri Olmayan Hayaller Kurmak

İçinde birileri olmayan hayaller kurmak lazım bazen, kimse olmayacak üstelik. Sadece siz ve yine siz; sadece birkaç elde taşımalık eşyanız. Hayallerinize dahil etmeye teşebbüs dahi etmeyeceğiniz insanları ilk başta eleyin. Daha sonra şu insanları da eleyin: Hayatınızda varlığını ömrünüzün herhangi bir anında yakından hissedeceğiniz insanlar. Bu insanları da eleyin. Zordur ama yapın. Daha sonra hayaller kurun; sadece kendiniz olsun hayallerinizde.

Hayaller kimi zaman ulaşılmaz, kimi zaman zor kimi zaman da zor olur. Bazen çoğul hayaller kurulur, bazen tek ve bencil bazen de gerçekten biraz daha süslü hayaller olur insanın hayatında.

Hayaller kurmak isteriz her zaman. Salt realite ile bir dünyanın çekilmeyeceğini anladığımız anlarda hayal kurma eğiliminde bulunuruz. İnsanlar daha çok, hayallerinde birilerinin de olmasını isterler. Annesi, babası, sevdiği insanlar artık her kimse. Ama hayallerin hep birileri dahil edilerek kurulması kişiyi birlerine bağımlı yapmaz mıydı? Hayaller içinde birileri olduğunda gerçekleşmesi biraz daha zor ütopyalar olmaz mıydı?

O yüzden insan, hep sadece içinde kendisinin olduğu hayaller, ütopyalar kurmalıydı. Hiçbir kimsenin bağımlılığı altında olmadan, birilerinden bağımsız hayaller, daha güzel yarınlar demekti. Şayet hayal kurduğunuz kişiler sizin kadar o hayalin parçası olamıyorlar. O yüzden hayaller her zaman olmasa da kimi zaman bencil kurulmalıydı. Hiçbir şeyde bencillik iyi değildir ama hayalde bencillik etmek gerekir. Yanılmamak, hayal kırıklığına uğramamak için.