Kış Günlerimin Sıcak Sobası

Şimdi o yürüdüğümüz sokaklarda adımlarımı yavaşlatmış, ağır ağır yürüyorum.

Yanımda suretinin hayali. Tutmuşsun elimi, ısınıyor iliklerim.

Sen ki kış günlerimin sıcak sobası, kestaneleri diziyorsun yüreğimin üzerine. Mis gibi kokuyor içimin odaları.

Kollarını dolamışsın şimdi etrafıma.

Bak çocuklar sokaktaki oyununu bitirip içeriye koşuşmuşlar, sobanın yanına, birazdan yiyecekler kestane kebaplarını.

Güzel günlerden bahsetmişsin, nefesin değmiş yüzüme.

Çay demledik şimdi sobanın üzerine, soğumasın diye.

Ah! Kahkaha atmışsın, gülüşlerimiz birleşmiş el ele.

Çayla kestane pek de yakıştı birbirine.

Sokaklar aydınlanmış adımlarımızla, sarmalanmış ruhlarımız burada.

Çocuklar gülüşüyor, çay fokurtusu onlara eşlik ediyor, kestane kebapları çıtırdıyor, biz var oldukça.