Maksadını Aşan Cümleler Kuracaktım

Maksadını aşan cümleler kuracaktım bu gece
Tüm maksadını aşacaktı
Biraz da esrarlı olacaktı
Alengirli sözler söylecektim
Ayrılıp, bir daha dönmeyecek
Ve ardıma hiç bakmayacaktım
Ağzıma geleni söyleyecek
Bir sözümü dahi esirgemeyecektim
Not tutmuştum, bir paçavra kağıda
Ne varsa hatırladığım haykıracaktım suratına
Çoktan kafama koymuştum oysa
Ben bu gece maksadını aşan cümleler kuracaktım
Birkaç ünlü şair, birkaç ünlü düşünür
Topladım, çıkardım, çarptım, böldüm
Onlardan sana esrarlı cümleler kuracaktım.
Ne varsa bildiğim, sende gördüğüm
Bilinmez bir uçurumdu, çözülmez kördüğüm
Ne ötesini getirmek gerekirdi
Ne gerisini bilmek
Ne de beklemek
İtiraf edilememişlikler isterdim
Söylenmemişlikler
Ya da hiç yaşanmamışlıklar
Şairin dediği gibi
Ağlamak da olurdu ya
Yaşanmışlıklara, yaşanmamışlıklara
Ve bir daha hiç yaşanmayacaklara

Ben sende bana dair bir şeyler görememiştim ya
En çok ona üzülmüştüm doğrusu
Ne bir sevgili, ne bir dost
Ne de bir kahvelik hatır
Hiçbir şey,
Ne diye devam ettirecektik ki?
Ne diye sevecektim ki seni?

İnsan bir şeyi sevdiğinde
Kendini ona ait hissetmeli.
Bir kediyi, köpeği, hatta bir taşı dahi
Severken bir şeyler katmalısınız
Kendinizden, kendinizdenkilerden