Düşünce, Düşünce

Tüm eğrileri doğrultur gibi çıplak ağaç dalları,
İşte! Ufuktaki ton sür ton silüeti
dağın,
Kışın sonu mu bu? Baharın mı başı?
Rampa rampa sokağım ve yazıları duvarın…

Bize küskün bakıyor gökyüzü,
Gri bulutlarını yığmak, büzmekse dudağı.
Bugün bir sürü şehrin yağmura bulandı yüzü.
Haber ver! İnsan bulacak mı aradığı durağı?

Çocuk bir bakıma kahramandı kendi düşünce.
Benimse kışım biter, bahar içime düşünce.
Bir kalp aniden ötekine çarpıp düşünce,
Oturup geceleri ördük ya, düşünce düşünce.

Söylüyorum, insan durağını buldu; ancak düşünce, düşünce…