Sih Dininde Meditasyon ve Yoga
Sih düşüncesinde aydınlanma ve samsara çarkından kurtuluş için Tanrı’nın her zaman hatırlanması telkin edilir. Kişi, daima Tanrı’yı ve sıfatlarını tefekkür etmelidir (Nam Simran). Tefekkür esnasında Vaheguru (Mükemmel Efendi) ifadesi mümkün olduğunca çok ve uzun süre söylenmelidir. Sihizm’de birlik ve beraberlik (sangat) anlayışı kardeşlikten daha öte bir birlikteliği ifade eder. Nam Simran sadece Tanrı’nın ismini meditasyon anında zikretmek değil, aynı zamanda birlik beraberlik içinde kişiyi dönüştürme planının adıdır.
Guru Nanak, Yoga egzersizlerine ve bunlar sayesinde manevî güçler elde edilebileceğine inanmamış ve bu tür davranışları kınamıştır.Bununla birlikte Sihizm, klasik yoganın bazı unsurlarını benimsemiş ve dini uygulamalar arasına dâhil etmiştir. Sihizm’in Hint düşüncesine en büyük katkısı Nam Yoga veya Sehaj (Sahaja) Yoga’dır.
Nam Yoga bir yaşam tarzı ve Gurunun öğretilerine uygun bir yaşam sürdürmedir. Tanrı her zaman akılda tutulmalı ve onu öven ilâhiler okunmalıdır. Nam Yoga herhangi bir fiziki gerginlik, zorlama veya zihinsel bir çaba gerektirmeyen, fakat insanı huzur ve dinginliğe götüren doğal bir tecrübedir. Nam Yoga her yerde herkes tarafından kolayca yapılabilir. Gündelik ev işlerini yaparken veya çalışırken uygulamak mümkündür. Dolayısıyla Ganj nehri kıyısında veya Himalaya mağaralarında bağdaş kurarak uygulanan klasik yoga egzersizlerine oranla daha kolay ve pratiktir. Nam Yoga dünyevî yaşamın koşuşturmaları arasında huzur dolu bir sığınak gibi görülür.
