Acıyı Hatırlatan Nedir?

Acı.. Acıyı bize hatırlatan elimizde kalan ip midir, uçup giden balon mu? Yalnızlığın soğuk duvarlarında yankılanan ses mi yoksa?

Dümdüz bir yolda yürürken ayağımıza bir şey takılır hani. Dönüp ayağımızı acıtan şey nedir diye bakarız önce. Bilmek acıdan daha mühimdir bazen. Bunun sebebini kavrayabilmek çözüm için uğraşmak hafifletir bazen acımızı. Aslında hepsi oyalanmak değil midir? Zaman derler bildiğini unutturur; her şeyi çözer. Peki gerçekten kendimizi bununla kandırmak bize iyi geliyor mu? Bazı şeyleri kendimize ifade edememek; “üzülürüm, canım acır” deyip her şeyi es geçmeye çalışmak sadece oyalamak kendimizi kandırmak değilde nedir? Şu hayatta öğrenince mutsuz edecek şeylerin peşine düşmüyoruz tüm çabalarımız aslında en az hasarla mutlu olmak..

“Aşk” aslında her şeyin başıydı..

İyiliği yaratan, gücü hissettiren, yalnızlığın tanımıydı her şeyden önce aslında.. Yeri geldi bir uygarlığın başlangıcı oldu; yeri geldi sonu.İnsanoğlunun yaşama sebebini oluşturuyordu aslında. Hayatta sonu her zaman hüsranla biteceğini bildiğimiz halde yaşamak istediğimiz şey değil miydi aşk?

“Dokunulmasa da görülmese de kalpte yer verilir bazısına nedensiz” demiş Cemal Süreya. Yalnızlığa onun verdiği acıya katlanmak yerine bir umut edindik yaşamayı aslında. Hep birilerini istedik çevremizde acımızı paylaşacak ama en önemlisi sevgimizi paylaşacak bir kimse. Her şeyi içine atarsın da, kendini atacak yer bulamazsınya işte böyle birşeydi aşk. Bunun farkında olarak yaşamak asıl doğru olan değil midir? Acımızı dahi kucaklayıp kendimizi sahiplenmek gerçek aşkı bulmakta da yardımcı olmaz mı bize?

Belkide en iyisi bunları düşünmemektir? Birşey düşünmesek ortada okunacak yargılanacak hissedilecek düşüncede kalmayacaktı. Tek çözüm bu belkide. Ancak buda kolay değildi. Düşünmemeyi düşünmekte bir düşünceydi çünkü.

Kendi sonsuzluğumuzda vakit geçirip birşey başarmaya çalışarak geçecek zaman. Sayısız keşkeler sayısız acılar ve bir kaç tatla. O ufak sevgi dokunuşları hayatımıza hiçbir şey olmamış gibi devam etmemize neden olacak.

Ama ansızın habersiz gelecek hep bir acı olacak hayatta. Yalanlarla dolu kısa hayatımızı cennete çevirmeye çalışarak geçecek hep zaman. Çaresiz ve bilerek birilerinin peşinden sürüklenecez hep. Her acı ölüm gibi birşey olacak ama kimse ölmeyecek