Donanma Felaketleri: Navarin Faciası
Emanual Ksantos tarafından 1814 yılında kurulan Etnik-i Eterya cemiyetinin faaliyetleriyle 1821 yılında Rumlar (Yunanlar) Osmanlı Devleti’ne karşı ayaklandılar.
Ayaklanma İngiltere, Fransa ve Rusya gibi emperyalist devletlerden de destek alınca bütün Mora yarımadasını saran bir harekete dönüştü.
Osmanlı Devleti’nin başında o dönemde II. Mahmut vardı. Merkezin Mora’ya asker ve donanma göndermesi neredeyse imkansızdı. Osmanlı Devleti bu yüzden o sıralarda Mısır valisi olan Kavalalı Mehmet Ali Paşa’dan yardım istedi. Kavalalı merkezden gelen bu emri yerine getirdi. Kavalalı donanmasıyla beraber Mora yarımadasına geldi ve isyanı kanlı bir şekilde bastırdı.
İsyanın kanlı bir biçimde bastırılması Yunanistan’ı emelleri doğrultusunda kullanan ve Yunanistan üzerinde menfaatleri olan Batılı devletleri rahatsız etmişti.
Rusya Çeşme Baskını’nda olduğu gibi yine Baltık Denizinden harekete geçti. Sırasıyla İngiliz ve Fransız donanmalarını yanlarına katarak Akdeniz’e oradan da Mora Yarımadası açıklarına geldiler.
Navarin Limanına demirli halde olan Osmanlı ve Mısır donanmasını 20 Ekim 1827 tarihinde yaktılar. Osmanlı bu baskında 4000’e yakın askerini kaybetti.
Bu baskından sonra Osmanlı Devleti’nin askeri açıdan zayıflamasını fırsat bilen Rusya Osmanlı’ya savaş ilan etti ve Edirne’ye kadar ilerlediler. İngiliz ve Fransız diplomatlarının araya girmesiyle Ruslar durduruldu. Edirne Barış Antlaşması imzalandı. (1829)
Antlaşma sonucunda Yunanistan Osmanlı’dan bağımsızlığını ilan etti. Böylece Yunanistan bir imparatorluktan ayrılarak bağımsızlığını ilan eden ilk millet olmuş oldu.
