Edebiyat

Veda

Bir düş kuruyorum bu gece.
Yıldızlar kadar parlak. Sanki elimi uzatsam tutacak gibiyim. Toplayacağım eteklerime yıldızları, çocuklar gibi şen, düşürmeden götüreceğim kalbimin odalarına. Aydınlatacağım tüm karanlık köşelerini.
Sonra misafir edeceğim dünyanın bütün çocuklarını. Kahkahalar yeşerecek duvarlarında. Oturup izleyeceğim, ağzım kulaklarımda.
Seveceğim evimi: içinde ışık dolu, sevgi dolu, en çok da mutluluk olan odalarını.
Huzurun ritmi yayılacak pencerelerimden dünyaya. Yine yıldızlar kucaklayacak: parlayarak. Saracaklar dört bir yanımı, dalacağım uykuya ve gülümseyerek veda edeceğim tepeden baktığım dünyaya.

Zeynep Acar

Öğretmen&kendince yazar

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.