……..

bir annenin son çırpınışları gibi
bir umuda tutunup giderek
sürüp giden sahte ömrüm
sonbahar da dökülmemek için
dalına tutunmuş direnen yaprak misali
savrulup duruyor rüzgara karşı
bir umut
gerçekleşmesi beklenen bir mutluluk
beni ayakta tutan geceler boyu
bıraksam savrulup gitmeye razı gönlüm
düşüp ölmeyi istiyor dalından
bekliyor baharın gelişinie

Yeni bir hayat yaşamak adına

direniyor hunharca ama

ne rüzgar istiyor bırakmayı direnişi ona karşı
ne kalmış takati dalın onu taşımak adına
arafta bütün duygularım
yaşamak ile ölmek arasındaki görülmez pamuk ipliğinde herşey
ya o ipek böceği kozasında tırtıl olacak
yada
sonbahar bu yaprağa mezar…