Bana Yalanlar Söyle

Bana Yalanlar söyle beni sevdiğine dair,

Akşamüstü  benden bahset;

Yanında öylece duran dostlarına..

Güneş batmaya yakın

Kızıla bürünmüşken gökyüzü,

Kafanı şöyle kaldırıp, derin bir nefes armağan ederken ciğerlerine;

Kokumu duyduğunu söyle…
Ama yalan olsun…

Deki; elini tuttuğumda,

Kalbim yerinden çıkacakmış gibi çarpıyor..
Elimi hiç tutmadığın halde.

Sabahları kahvemden bir kaç yudum al mesela,

Aşkı paylaşır gibi aynı bardaktan içmek değil de;

Daha çabuk bitirmek olsun amacın kahvemizi

Üstelik bunca zamana inat,

Sabah kahvesini ne kadar sevdiğimi hiç bilmiyorken bile…

Gözlerimden bahset birazda;

Koyu renkli olduğunu söyle,

Gözlerime hiç bakmadıysan bile..

Merak edersen söyleyim; renklidir gözlerin,

Rengini ayırt etmek zordur

Seninle gözgöze geldiğimde, yeşile çalar biraz.

Baksaydın eğer gözlerime; sen de görürdün yemin ediyorum

Sana yalan söylemiyorum; ama sen söyle yinede,

Dur dur, bakma öyle bana; herhangi biri gibi

İnanıyorum elbette sana bütün kalbimle

İkimiz dışında bizi tanıyan tanımayan kim varsa;

Bilir ne kadar gerçek dışı bir aşk yaşadığımızı

Bir tek ben inanmış olayım

Bir tek ben kanmış olayım

Bir tek beni kandırmış ol

Ne çıkar sevgilim…

Haddini bilmeden haddini aşsın bütün dostlarım.
Ve senin dostların; senin yanındayken kahkahaları tufanlar koparsın;

Ama bana da acıyan gözlerle baksınlar…

Ne çıkar sevgilim…

Hayır hayır şikayetçi değilim,

Hatta bırak bari orada özel olayım senin için

Hatta kimseye ve hatta kendine bile;

Söyleme bana söylediğin yalanlardan…

Herkes yanımızdan ayrılırken bir bir

ve eğer göz kapakların ağır gelmeye başladıysa artık;

Dur ve itiraf et  Kendine..

Ve lütfen itiraf etmek için ölmeyi bekleme;

Çünkü tanrı sanıldığı kadar adil değil sevgilim…