Değişen Dünya
Dünya değişiyor günden güne. Milletler, devletler, insanlar değil kastettiğim. Dünyamız değişiyor, toprak, tabiat, gökyüzü…
Sığamayacak hale geldi insanoğlu evrene. Her köşede birbiriyle rekabet halindeki devasa gökdelenler, binalar var artık. Yol kenarlarında, sokaklarda, parklarda ağaçlardan, kuşlardan, ötüşen böceklerden eser kalmadı.
Erdem Beyazıt’ın dediği gibi ‘beton apartmanların sağır duvarlarını yumruklayan’ zavallı bireyler haline geldik. Yeşilin en koyusunu, mavinin en uçsuz bucaksızını ‘kısıtlandırılmış’ alanlarda görebiliyoruz artık.
Fabrika atıklarının içme sularına karıştığı, dumanlarının da etrafta solunduğu bir kainatımız var artık. Ana haber bültenlerinde çıkan ‘nesli tükenmekte canlılar’ da değişen dünyanın en bedbahtları. İnsan bundan belki de en az etkilenen canlı. Çünkü kuşlar, böcekler, martılar, kelaynaklar değiştirmiyor ya da aslanlar, zürafalar kirletmiyor evreni.
Doğanın ‘işi’ ne karışan tek canlı ademoğlu. Dünyaya ne yapıyorsa insan yapıyor. İnsan zarar veriyor, yakıyor, yıkıyor bazense yapıyor (!)
Sait Faik’in de dediği gibi;
“Kuşları boğdular, çimenleri söktüler, yollar çamur içinde kaldı. Dünya değişiyor dostlarım. Günün birinde gökyüzünde, güz mevsiminde artık esmer lekeler göremeyeceksiniz. Günün birinde yol kenarlarında, toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremeyeceksiniz. Bizim için değil ama çocuklar, sizin için kötü olacak. Biz kuşları ve yeşillikleri çok gördük. Sizin için kötü olacak. Benden hikayesi. ( Son Kuşlar )
