Masum Kalabilseydi Sevgimiz…
Keşke ilk günkü kadar masum kalabilseydi ellerin
Hatırlıyorum
Elini kavrayamadığından serçe parmağını avucunda sıkıştırdığını babanın
Gözlerin anlamsız bir şekilde bakıyordu
Yanaklarını ağız dolusu öpen herkese
Ve bir o kadar anlamlıydı bakışların annene sorarsan eğer
Sorsan daha önünde nice yıllar vardı yaşayacağın
Epey zaman geçecekti
Sorsan anlatırdım sana Sevgilim
Hatırlamıyorum mu zannediyorsun
Çok iyi hatırladığımdan eminim
Bir çok insandan daha iyi ama sonuçta ayyaş amcalara mesken olmuş
Zagros meyhanesinin ordan geçiyordun
Köşe başındaydı hemen sokağın
Başına geçirdiğin kırmızı yün şapkanla
Saçlarını saklamaya çalışılıyordun sanki
Dışarıda hava soğuk olmalıydı
Ellerini giydiğin siyah montun cebinde ısıtmaya çalıştığını görebiliyordum
Kırmızı çizgileri vardı yine
Evet Sevgilim
Maviydi spor ayakkabıların onları da hatırlıyorum
Ne tuhaf
O anda sokaktan geçen her hangi biriydin oysa
Kızma bana Sevgilim
Başın yere paralel yürüyordun
Haliyle göremedim gözlerini
bunca zaman sonra gerek var mıydı
Bunca süslü cümleye
Elbiselere
Gerek var mıydı bir sokak aşağıdaki kozmetik dükkanını zengin etmeye
Şimdi bir daha geçsen ya
Zagros meyhanesinin ordan
Evet bak sen de hatırladın
Sokağın başındaki hemen
Ah keşke sevgilim
Keşke ilk günkü kadar masum kalabilseydi ellerimiz…
