Şiir Durağı: Sarsıntı/Nurullah Genç
Sürgün ırmaklar gelir öteden, boz bulanık Kalbimi ayırmalı gölgeler arasından Bu ses pinhandır bana, titrek, ölgün ve yanık Bulutlar kararıyor yüzümün karasından Aykırı semalarda yağmura tutulmuşum Kanadımı şimşekler ortasında bulmuşum Meğer çöl aynasında ben de avutulmuşum İçime kan damlamış güneşin yarasından İnkişaf zebunudur ateş yalımı düşler Feveranla büyüyor sitayişler, cümbüşler Sefil bir pencereden bana bakan gülüşler Ufukları yıkıyor yine naz belâsından Tan yerinde bırakıp son efkarlı gecemi Kırmalıyım bir sevda ufkunda kelepçemi Karanlıkta dev miyim, aydınlıkta cüce mi Kurtulmalıyım artık hüznün Kerbelâsından