Şiir

Şiir Durağı: Sarsıntı/Nurullah Genç

Sürgün ırmaklar gelir öteden, boz bulanık
Kalbimi ayırmalı gölgeler arasından
Bu ses pinhandır bana, titrek, ölgün ve yanık
Bulutlar kararıyor yüzümün karasından

Aykırı semalarda yağmura tutulmuşum
Kanadımı şimşekler ortasında bulmuşum
Meğer çöl aynasında ben de avutulmuşum
İçime kan damlamış güneşin yarasından

İnkişaf zebunudur ateş yalımı düşler
Feveranla büyüyor sitayişler, cümbüşler
Sefil bir pencereden bana bakan gülüşler
Ufukları yıkıyor yine naz belâsından

Tan yerinde bırakıp son efkarlı gecemi
Kırmalıyım bir sevda ufkunda kelepçemi
Karanlıkta dev miyim, aydınlıkta cüce mi
Kurtulmalıyım artık hüznün Kerbelâsından

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.