Sosyoloji

Kanayan Yara: Anadolu’daki Eğitim Eksikliği-1

Anadolu bizim bağrımız, içimiz, bizzat kendimiz olan coğrafyadır. Anadolu insanı her şeyden önce bizim en doğal hallerimizdir. Metropollerde yaşayan köklü ailelere baktığımızda dahi kökenlerinde bir Anadolu mutlaka yatar. Fakat Anadolu’da bir sorun var ki geçmişte çözülememiş, günümüzde de çözülemeyen en büyük sorunlarından biri. Hatta tüm ülkenin sorunu olan bu eksiklik özellikle Anadolu’da daha derinden hissediliyor: Eğitim.

Ülkemizin bana göre işsizlikle birlikte en önemli sorunlarından biri olan eğitim eksikliği Anadolu’da büyük çapta bir mesele haline gelmiş durumda. Geleneksel bir bozkır ailesinde üniversite mezunu olan kişi sayısı en fazla bir ya da iki kişi. Yıllardır bu şekilde ilerleyen Anadolu’nun eğitim durumu maalesef son yıllarda artan kampanyalarla sadece kımıldanma eğilimi gösterdi. Bu eksikliğin temelinde yatan sebeplerin başında yeterli sayıda olmayan okul sayısı geliyor. Saha çalışması yaptığımızda neredeyse 2-3 köy veya kasabaya bir okul düşüyor. Yaşam koşulları ve dönemsel engeller göz önünde alındığında okula devam etmek her geçen sene daha da artarak katlanıyor. Bir şekilde ilkokulu bitiren Anadolu çocukları ilçeye lise eğitimi için ilçeye gittiklerinde tuhaf bir şekilde kültür şokuna uğruyorlar. Köydeki imkan kısıtlılığından kurtulan çocuklar ilçenin çok da imkan çeşitliliği olmamasına rağmen bocalıyorlar.

Ve transit ulaşım ile git-gel yapan çocuklar tam anlamıyla köydeki yaşamdan kendilerini soyutlayamıyorlar. Bu böyle olunca bir ayakları köyde kalan çocuklar ne eğitimini iyi bir şekilde sürdürebiliyor ne de köydeki işlere yeteri kadar özen gösteremiyorlar. İyi kötü liseden mezun olan çocuklar kötü eğitimin vermiş olduğu sıkıntı ve karamsarlıkla çareyi köyde kalmak ya da büyük şehirlerde bir işe girip çalışmak olarak görüyorlar. Köyde kalan ve şehirde çalışan Anadolu çocukları eğitimsiz ve anlayış bakımından etkileşime kapalı bir tutum sergiliyor. İkinci nesil yani köyde kalan ve şehirde çalışan insanların çocukları da yine aynı kaderi paylaşıyor ve eğitimsizlik bu şekilde sonu olmayan bir zincir halinde uzayıp gidiyor.

En büyük ve en etkili çözüm yolu bireylerin kararlarını verdikleri yer olan liselerdir. Liselerdeki eğitimin kalite bakımından artması ve uzman kişilerden gelen yönlendirmeler sayesinde Anadolu çocuklarının eğitimi artacaktır. Her köye okul inşa etmek de çözüm yolu olabilir fakat lise, ilkokuldan daha önemli bir konumda. Liseleri elden bırakmamak, daha eğitimli ve daha kalifiyeli nesillerin yetişmesi için tek çaredir.

Sorun özetle bu şekilde fakat bu başlık altında birkaç yazı daha yayımlayacağım. Sorun, ülkenin en temel sorunlarından biridir. İlgi çekmek için bir yerlerden başlamalı diye düşünüyorum.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.