Siyaset

Mikro Milliyetçilik Nedir?

Mikro Milliyetçilik Nedir? Mikro milliyetçilik nedir ve mikro milliyetçilik anlayışı ne demektir? Daha önceki yazılarımızda milliyetçiliğin tanımımdan ve Atatürk milliyetçiliğinden söz etmiştik.   Bu yazımızda ise kısaca “mikro milliyetçilik” kavramından ve bu milliyetçilik türünden söz edeceğiz. 

Mikro Milliyetçilik Nedir? 

Mikro milliyetçilik, genel anlamda bir şovenist yaklaşımdır. Kültürel rölativizm ve  etnosentrizm gibi sosyolojik bakış açısıyla değerlendirdiğimiz zaman mikro milliyetçilik, daha küçük bir alanda kendisini gösteren bir milliyetçilik türüdür. Örneğin bir kişinin kendi memleketi veya şehrini çeşitli yönleriyle diğerlerinden üstün tutması ya da diğer şehir ve bölgelerden ayrı tutması bir mikro milliyetçilik örneğidir. 

Örnek vermek gerekirse, Trabzonlular kendi şehirlerini hatta bir Oflu kendi şehrini Trabzon’un diğer ilçelerinden olanlarla ayrı tutar. Kendisini gerçek bir laz olarak görür ve diğerlerini de laz olmamakla suçlar. Bu bir mikro milliyetçilik örneğidir. 

Özellikle ülkemizde oldukça yaygın olan mikro milliyetçilik anlayışı, kendisini hemşehricilik gibi yozlaşmış bir tutumla gösterir. İşe alım süreçlerinde ya da terfi sırasında bu memleketli olma durumu etkili olmaktadır. 

Örneğin Rizeli olan bir müdür, kendisine yardımcı olarak yine Rizeli birisini atar, bunun aksi nadirdir. Adam kayırmacılık ya da hakkaniyetsizlik bu gibi durumlarda daha çok karşımıza çıkmaktadır. 

Mikro milliyetçilik anlayışı, tipik bir milliyetçiliktir. Zira milliyetçilik tamamen şovenizme dayanan bir düşünce sistemidir. Kişinin ahlaklı ya da ahlaksız olması, iyi bir insan olup olmaması, yetenekli olup olmadığı gibi ölçütler milliyetçilik anlayışında göz önünde bulundurulmaz. Tek ve en önemli kıstas, aynı ırk, aynı mezhep, aynı memleket ya da aynı hedef doğrultusunda olmaktır. Mikro milliyetçilikte de bu tümüyle görülür. 

Mikro milliyetçiliği sadece şehircilik olarak düşünmemek gerekir. Çeşitli alt gruplarda da mikro milliyetçiliğin türlerini görmek mümkündür. Örneğin küçük bir ilçede yaşayan insanlar, kendi meslek gruplarından olan insanlara karşı daha bir anlayışlı ve daha yardımseverdir. Diğer meslek gruplarına ve iş kollarına saygıları ise azdır. 

Şehirleşme ve kentlerin giderek kalabalıklaşması sonucu, aynı yörelerden olan insanlar kendi mahalle ve bölgelerini kurmuşlardır. Mesela Sivaslı olanlar büyük şehirlerde belirli mahallerde toplanmış, Giresunlular ise şehrin bir ilçesinde nüfusun çoğunluğunu oluşturmuştur. Buradaki amaç birliktelik ve dışarıdan yabancıların gelmemesidir. Zaten milliyetçilik de budur: Birliktelik. 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.