Şiir

Belirsizlik

puslu havaları severim ben en çok ,
insanın belirsizliği gibidir böyle havalar,
ne açık ne kapalı
ne mavi ne beyaz
grinin her tonunu barındırır içinde
anlayamazsınız ne olduğunu
ne yağmur yağar ne güneş açar
kendi belirsizliğinden midir bilinmez
hep korkar insanoğlu bu havalardan
çünkü ne mutludur ne de mutsuz böyle havalarda
her rengin belirsizliği gibi gride kendini bırakır beyaza yağmurla birlikte
sonra insanları kaplar bir kaçma telaşı belirsizliğin yerine
yağmurdan sonraki o toprak kokusu yok mu
kendine getirir insanoğlunu ve gökyüzünü…
siz belki güneş açar da gökkuşağı çıkar diye umut ederken,
o belirsizlik korkutucu bir netliğe bırakır sizi
duygu yoğunluğu ve göğün maviligine…

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.