Homo Homini Lupus
Homo homini lupus, Thomas Hobbes’un insan doğasının anlaşmazlık ve birbirine olan düşmanlıkla dolu olduğunu belirten “insan insanın kurdudur” sözünün Latince telaffuzu.
Thomas Hobbes’un ünlü Leviathan adlı eserinde geçen ifadeye göre insan tabiatı gereği kötüdür. İnsanın diğer insanlarla ilişkisi sürekli menfaate dayalıdır. Söz konusu bu anlaşmazlık ve ihtilaf durumunun çözümü konusunda toplumların kendilerinden üst bir otoriteyi kendilerine yönetici seçmelerinde ve kendi doğal haklarından vazgeçerek bir başkasını, kendisi için yönetmesinde bulan Thomas Hobbes bu sözünü “Eğer bir eşyayı iki kişi istiyor ve o eşya iki kişiye aynı anda ve eşit bir şekilde bölünemiyorsa o iki kişi birbirine düşman olur” sözüyle pekiştirmiştir.
Öte yandan Hobbes’un “İnsan insanın kurdurur” sözü yine Hobbes’un “Acıma hissi, (bir başkasının) felaketinin bizim başımıza gelebileceğini hayal etmektir.” sözü ile doğru orantılıdır.
Özünde insan doğasının kötü olduğunu söyleyen ve insanların bir arada yaşamaya başlamasıyla sorunların baş gösterdiğini ifade eden “homo homili lupus”, dünya üzerinde bir kişi varken huzur; iki kişi varken savaş; üç kişi varken ittifak vardır sözünü yine aynı şekilde doğrular.
Hobbes’un “homo homili lupus” sözünün felsefi düzlemi, devletlerin kurulmasının da özünü oluşturur. Toplumsal sözleşme ve insanların üst bir otoriteye ihtiyaç duyma meselesi devletlerin de kurulmasının zeminini oluşturur.
İnsan insanın kurdudur sözünün altını iyice kazıdığımızda insanın bir başka insanı yiyerek (bir kurt gibi) yaşamını devam ettirdiği anlamı çıkar. İnsan insanın kurdudur fakat insan, bir başka insana hayatını devam ettirebilmek adına her zaman ihtiyaç duyar.
Diğer Latince sözler için:
