Tarih

Moğol İstilası

Moğol istilası Ortadoğu’nun tarihte yaşadığı en büyük felaketlerden biridir.

Moğol İmparatorluğu’nun kurucusu Cengiz Han (1162-18 Ağustos 1227) Şaman inancına sahip ve sürekli olarak birbirleriyle savaşan dağınık Orta Asya Moğol- Türk kabileleri federasyonlarından Naymanlar, Tangutlar, Merkitler, Uygurlar, Tatarlar, Moğollar ve Keraitler’i birleştirerek büyük bir askeri güç oluşturdu.

Tarihçiler Moğolistan’ın iki yüz bin kişilik nüfusunun yetmiş bininin asker olduğunu belirtmektedirler.

Moğollar kısa bir zamanda Çin, Kore, Moğolistan, Rusya, Moldova, Ukrayna, İran, Azerbaycan, Ermenistan, Gürcistan, Irak, Suriye, Türkiye, Kazakistan, Kırgizistan, Özbekistan, Türkmenistan, Tacikistan, Pakistan, Macaristan, Polonya, Afganistan ve Hindistan’ın büyük bir kısmını egemenlikleri altına alıp, Japonya’ya çıkartma yaptılar.

Gittikleri her yeri yakıp, yıkan ve katliamdan geçiren Moğolların,  otuz milyondan fazla insan öldürdükleri ileri sürülmektedir.

İslam Dünyası’nda ‘vahşi’ ve ‘barbar’ olarak tanımlanan Moğollar, Bağdat’ı işgal ettiklerinde tarihin en büyük kütüphanelerinden biri olan Bağdat Kütüphanesini yakarak, sadece İslam Medeniyeti’ne değil, tüm insanlığa büyük zarar verdiler.

Bağdat’ın yakılması, İslam ve dünya medeniyetinin bilim ve teknolojik olarak ilerleyebilmesini sağlayacak tüm birikimlerin, yok olmasına sebep oldu. Moğol dönemi, İslam dönemi için bir felekat dönemidir. Araştırmacılar, İslam Medeniyeti’nin durağanlaşma dönemine girmesinin en önemli sebeplerinden biri olarak Moğol istilasının göstermektedir.

İlk dönemlerinde Şamanizm(Tengrizm), Taoizm, Maniizm inancına sahip olan Moğol Hanedanı, Cengiz Han’ın torunları döneminde Müslüman olup, 16. Yüzyıla kadar Hindistan’da egemenliklerini sürdürdü.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.