Başkası Adına Utanmak

Bir başkası adına üzülmek veya bir başkası adına sevinmek kolay. En azından taklit edilebilir. Ya da dışarıdan sahiden de öyle gözükebilir fakat başkası adına utanmak bambaşka bir şey. Çünkü utanmanın taklidini yapamazsınız. Utanmak, dışarıdan gözlemlenebilir ama başkası adına utanılan zamanlarda insanın duygularını okuyamazsınız. Bu duygu, gizli yaşandığı için diğer duygulardan ayrı incelenmesi gereken bir konu. 

Sahneye komiklik yapmak, bir başkasını güldürmek için çoktan bir şovmenin esprilerine kimsenin gülmemesi, çok basit bir bilginin bir kişi tarafından yanlış bilinmesi ve üstüne yanlışlığının savunulması gibi durumlarda başkası adına utanmak denilen bir duygu ortaya çıkıyor. 

Genellikle bu hissi yaşadığımızda örneğin bir videoda denk gelmişsek videoyu keserek, duraklatıp ilerleterek izleriz. Çünkü tahammül etmek ya da katlanmak zordur, güçtür. 

Başkasının adına utanmak, en azından iyidir. Daha doğrusu utanmak iyi bir şeydir. Meşhur “ar damarı çatlamak” tabiri vardır ya işte en azından o çatlamamıştır. 

Başkası adına utanılan anlarda aslında bakarsanız utanılacak işi yapan değil de ona şahit olan ya da onu gören, izleyen kişiler utanma duygusuna kapılırlar. 

Sosyal medyanın günümüzde epey yaygınlık kazanması ile birlikte şahit olduğumuz, gördüğümüz veya duyduğumuz olay, gelişme ve durumların sayısı da aynı doğrultuda artış gösterdi. Mesela başkası adına utanılan videolara daha çok denk gelebiliyoruz. Facebook’ta, Twitter’da veya Instagram’da bu tarz videolara denk gelmek mümkün. 

Bir de cehaletten kaynaklanan utanç kaynakları vardır. Tabi sosyal medya kullanımı artınca cahillik videoları da arttı. Her türden cehalet videolarını izleyebiliyoruz. Kötü mü? Bence çok iyi bir şey bu. En azından bazı şeyleri yakından tanıma fırsatı elde edebiliyoruz. 

Velhasıl başkası adına utanmak, tuhaf bir duygudur. İnsanı insan yapan duygular arasındadır. Eğer başkası adına utanıyorsanız sizde bir sıkıntı yoktur. Müsterih olun.